From niðurlægja (“to humiliate”) + -ing (“-ing”).
niðurlæging f (genitive singular niðurlægingar, nominative plural niðurlægingar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | niðurlæging | niðurlægingin | niðurlægingar | niðurlægingarnar |
accusative | niðurlægingu | niðurlæginguna | niðurlægingar | niðurlægingarnar |
dative | niðurlægingu | niðurlægingunni | niðurlægingum | niðurlægingunum |
genitive | niðurlægingar | niðurlægingarinnar | niðurlæginga | niðurlæginganna |