(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “where did the change in meaning come from?”) From a conjugated form of Latin numero.
numera (plural numerák)
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | numera | numerák |
accusative | numerát | numerákat |
dative | numerának | numeráknak |
instrumental | numerával | numerákkal |
causal-final | numeráért | numerákért |
translative | numerává | numerákká |
terminative | numeráig | numerákig |
essive-formal | numeraként | numerákként |
essive-modal | — | — |
inessive | numerában | numerákban |
superessive | numerán | numerákon |
adessive | numeránál | numeráknál |
illative | numerába | numerákba |
sublative | numerára | numerákra |
allative | numerához | numerákhoz |
elative | numerából | numerákból |
delative | numeráról | numerákról |
ablative | numerától | numeráktól |
non-attributive possessive - singular |
numeráé | numeráké |
non-attributive possessive - plural |
numeráéi | numerákéi |
Possessive forms of numera | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | numerám | numeráim |
2nd person sing. | numerád | numeráid |
3rd person sing. | numerája | numerái |
1st person plural | numeránk | numeráink |
2nd person plural | numerátok | numeráitok |
3rd person plural | numerájuk | numeráik |
numera
numerā
numera
numera
numera
numera (not comparable)