nūtō (“sway, stagger, totter”) + -bundus
nūtābundus (feminine nūtābunda, neuter nūtābundum); first/second-declension adjective (post-classical)
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | nūtābundus | nūtābunda | nūtābundum | nūtābundī | nūtābundae | nūtābunda | |
genitive | nūtābundī | nūtābundae | nūtābundī | nūtābundōrum | nūtābundārum | nūtābundōrum | |
dative | nūtābundō | nūtābundae | nūtābundō | nūtābundīs | |||
accusative | nūtābundum | nūtābundam | nūtābundum | nūtābundōs | nūtābundās | nūtābunda | |
ablative | nūtābundō | nūtābundā | nūtābundō | nūtābundīs | |||
vocative | nūtābunde | nūtābunda | nūtābundum | nūtābundī | nūtābundae | nūtābunda |