Perfect passive participle of oblitterō (“erase, blot out”).
oblitterātus (feminine oblitterāta, neuter oblitterātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | oblitterātus | oblitterāta | oblitterātum | oblitterātī | oblitterātae | oblitterāta | |
genitive | oblitterātī | oblitterātae | oblitterātī | oblitterātōrum | oblitterātārum | oblitterātōrum | |
dative | oblitterātō | oblitterātae | oblitterātō | oblitterātīs | |||
accusative | oblitterātum | oblitterātam | oblitterātum | oblitterātōs | oblitterātās | oblitterāta | |
ablative | oblitterātō | oblitterātā | oblitterātō | oblitterātīs | |||
vocative | oblitterāte | oblitterāta | oblitterātum | oblitterātī | oblitterātae | oblitterāta |