obtūsior (neuter obtūsius); third declension
Third-declension comparative adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | obtūsior | obtūsius | obtūsiōrēs | obtūsiōra | |
genitive | obtūsiōris | obtūsiōrum | |||
dative | obtūsiōrī | obtūsiōribus | |||
accusative | obtūsiōrem | obtūsius | obtūsiōrēs obtūsiōrīs |
obtūsiōra | |
ablative | obtūsiōre obtūsiōrī |
obtūsiōribus | |||
vocative | obtūsior | obtūsius | obtūsiōrēs | obtūsiōra |