occitānicus (feminine occitānica, neuter occitānicum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | occitānicus | occitānica | occitānicum | occitānicī | occitānicae | occitānica | |
genitive | occitānicī | occitānicae | occitānicī | occitānicōrum | occitānicārum | occitānicōrum | |
dative | occitānicō | occitānicae | occitānicō | occitānicīs | |||
accusative | occitānicum | occitānicam | occitānicum | occitānicōs | occitānicās | occitānica | |
ablative | occitānicō | occitānicā | occitānicō | occitānicīs | |||
vocative | occitānice | occitānica | occitānicum | occitānicī | occitānicae | occitānica |