odbyć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word odbyć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word odbyć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say odbyć in singular and plural. Everything you need to know about the word odbyć you have here. The definition of the word odbyć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofodbyć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: ôdbyć

Old Polish

Alternative forms

Etymology

From od- +‎ być. First attested in 1402.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɔdbɨt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /ɔdbɨt͡ɕ/

Verb

odbyć pf (imperfective odbywać)

  1. (law, attested in Lesser Poland, Masovia, Kuyavia, Greater Poland) to reject a claimant's claim , ,
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I, Lesser Poland, page 21:
      Chczemy, aby... czlowiek o... gwalth... bylby pozwan, tedy nany dobrym swiadeczstwem ma bycz dokonan. Paknyali to nye bądze, tedy wlosną rąką przysyągwszy sam odbądze (se valeat expurgare)
      [Chcemy, aby... człowiek o... gwałt... byłby pozwan, tedy nań dobrym świadeczstwem ma być dokonan. Paknięli to nie będzie, tedy włosną ręką przysiągwszy sam odbędzie (se valeat expurgare)]
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 109:
      Taky pan nyesprawyedlywye bi takąn kopan ot nyego... wzyąnl, chczancz odbicz placzyezu prawa (volens evadere solutionem iuris)
      [Taki pan niesprawiedliwie by taką kopę ot niego... wziął, chcąc odbyć płacieżu prawa (volens evadere solutionem iuris)]
    • 1897 [1418], Teki Adolfa Pawińskiego, volume VII, number 129, Brześć Kujawski Voivodeship:
      O tho gesth gich oczecz zalowal na Sliuskiego, a Sliuski gest odbil gich o ty dzedzyne, a y na to Nicolaus ma sandowy listh... Pan S[łuńsk]y odbil gest o to oczcza waschego y na tho ma wascha sandowa twardoscz
      [O to jest jich ociec żałował na Słuńskiego, a Słuński jest odbył jich o ty dziedzinie, a i na to Nicolaus ma sądowy list... Pan S[łuńsk]i odbył jest o to oćca waszego i na to ma waszę sądową twardość]
    • 1888 [1402], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV, Greater Poland, page 102:
      Eze Maczey s Wawrzkem mal tø umowø, ez go ne mal dawnosczø odbicz o ssedlisco
      [Eże Maciej z Wawrzkiem miał tę umowę, eż go nie miał dawnością odbyć o siedlisko]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 115v:
      Repugnare id est obstare widerfechten odbycz
      [Repugnare id est obstare widerfechten odbyć]
  2. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. to assuage someone's grievance
      • 1856-1870 [1483], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume XI, number 268:
        Sub eodem iudicio banito veniens tota comunitas obligata est dominum *woyovodam ab ista adveniente dominica per septimanam in dominicam al. *odbyczcz cum bona voluntate et iure non intrare, super hoc dominus woyevoda posuit solidum
        [Sub eodem iudicio banito veniens tota comunitas obligata est dominum wojewodam ab ista adveniente dominica per septimanam in dominicam al. odbyć cum bona voluntate et iure non intrare, super hoc dominus wojewoda posuit solidum]
  3. to send off, to drive away
    • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, , , volume I, page XLV:
      Slugy vyssokyey mysszly odbancz (repelle) gyako nyeprzyaczela!
      [Sługi wysokiej myśli odbądź (repelle) jako nieprzyjaciela!]
  4. (attested in Masovia) to leave, to abandon

Derived terms

noun

Descendants

  • Polish: odbyć
  • Silesian: ôdbyć

References

  • Bańkowski, Andrzej (2000) “odbyć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “odbyć, otbyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
  • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “odbyć”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish odbyć. By surface analysis, od- +‎ być. Compare Kashubian òdbëc and Slovincian wôdbëc.

Pronunciation

 
  • Audio 1; odbyć:(file)
  • Audio 2; odbyć się:(file)
  • Rhymes: -ɔdbɘt͡ɕ
  • Syllabification: od‧być

Verb

odbyć pf (imperfective odbywać)

  1. (transitive, literary) to hold, to put on, to organise; to attend
  2. (transitive, obsolete) to take care of, to deal with
    Synonym: załatwić
  3. (transitive, obsolete) to get rid of
    Synonym: zbyć
  4. (transitive, obsolete) to realize (to bring into existence)
    Synonym: uskutecznić
  5. (transitive, Middle Polish) to dispel a disease
  6. (transitive, Middle Polish) to sell
    Synonym: sprzedać
  7. (transitive, Middle Polish) to lose (to cause something to cease to be in one's possession or capability)
    Synonym: stracić
  8. (transitive, Middle Polish, law) to invalidate
    Synonym: unieważnić
  9. (transitive, Middle Polish) to assuage, to calm
    Synonym: uspokoić
  10. (reflexive with się, literary) to take place
  11. (reflexive with się, obsolete) to expend (to release human waste)

Conjugation

Conjugation of odbyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odbyć
future tense 1st odbędę odbędziemy
2nd odbędziesz odbędziecie
3rd odbędzie odbędą
impersonal odbędzie się
past tense 1st odbyłem,
-(e)m odbył
odbyłam,
-(e)m odbyła
odbyłom,
-(e)m odbyło
odbyliśmy,
-(e)śmy odbyli
odbyłyśmy,
-(e)śmy odbyły
2nd odbyłeś,
-(e)ś odbył
odbyłaś,
-(e)ś odbyła
odbyłoś,
-(e)ś odbyło
odbyliście,
-(e)ście odbyli
odbyłyście,
-(e)ście odbyły
3rd odbył odbyła odbyło odbyli odbyły
impersonal odbyto
conditional 1st odbyłbym,
bym odbył
odbyłabym,
bym odbyła
odbyłobym,
bym odbyło
odbylibyśmy,
byśmy odbyli
odbyłybyśmy,
byśmy odbyły
2nd odbyłbyś,
byś odbył
odbyłabyś,
byś odbyła
odbyłobyś,
byś odbyło
odbylibyście,
byście odbyli
odbyłybyście,
byście odbyły
3rd odbyłby,
by odbył
odbyłaby,
by odbyła
odbyłoby,
by odbyło
odbyliby,
by odbyli
odbyłyby,
by odbyły
impersonal odbyto by
imperative 1st niech odbędę odbądźmy
2nd odbądź odbądźcie
3rd niech odbędzie niech odbędą
passive adjectival participle odbyty odbyta odbyte odbyci odbyte
anterior adverbial participle odbywszy
verbal noun odbycie

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), odbyć is one of the most used words in Polish, appearing 7 times in scientific texts, 175 times in news, 3 times in essays, 7 times in fiction, and 2 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 194 times, making it the 286th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “odbyć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 311

Further reading

  • odbyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odbyć in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odbyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odbyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • ODBYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2010 February 8
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odbyć”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “odbyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odbyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 572
  • odbyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • odbyć się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego