From Proto-Finnic *ocra, likely a borrowing from Proto-Baltic *aśras (“sharp”). Cognates include Estonian oder, Ingrian odra, Karelian osra, Veps ozr.
ohra
Inflection of ohra (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ohra | ohrat | ||
genitive | ohran | ohrien | ||
partitive | ohraa | ohria | ||
illative | ohraan | ohriin | ||
singular | plural | |||
nominative | ohra | ohrat | ||
accusative | nom. | ohra | ohrat | |
gen. | ohran | |||
genitive | ohran | ohrien ohrainrare | ||
partitive | ohraa | ohria | ||
inessive | ohrassa | ohrissa | ||
elative | ohrasta | ohrista | ||
illative | ohraan | ohriin | ||
adessive | ohralla | ohrilla | ||
ablative | ohralta | ohrilta | ||
allative | ohralle | ohrille | ||
essive | ohrana | ohrina | ||
translative | ohraksi | ohriksi | ||
abessive | ohratta | ohritta | ||
instructive | — | ohrin | ||
comitative | See the possessive forms below. |