olma

Hello, you have come here looking for the meaning of the word olma. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word olma, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say olma in singular and plural. Everything you need to know about the word olma you have here. The definition of the word olma will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofolma, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: ólma and ȭlma

Azerbaijani

Verb

olma

  1. negative second-person singular imperative of olmaq

Dacian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

olma

  1. The edible danewort plant.

Descendants

  • Latin: olma

Latin

Etymology

From Dacian olma.

Pronunciation

Noun

olma f (genitive olmae); first declension

  1. The plant ebulum among the Dacians

Declension

First-declension noun.

singular plural
nominative olma olmae
genitive olmae olmārum
dative olmae olmīs
accusative olmam olmās
ablative olmā olmīs
vocative olma olmae

References

  • olma”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • olma in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Romansch

Etymology

From Latin anima, possibly through a dissimilated Vulgar Latin form *alima. Compare to Italian, Spanish and Portuguese alma.

Pronunciation

Noun

olma f (plural olmas)

  1. soul

Turkish

Pronunciation

Noun

olma (definite accusative olmayı, plural olmalar)

  1. verbal noun of olmak

Declension

Inflection
Nominative olma
Definite accusative olmayı
Singular Plural
Nominative olma olmalar
Definite accusative olmayı olmaları
Dative olmaya olmalara
Locative olmada olmalarda
Ablative olmadan olmalardan
Genitive olmayın olmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular olmayım olmalarım
2nd singular olmayın olmaların
3rd singular olmayı olmaları
1st plural olmayımız olmalarımız
2nd plural olmayınız olmalarınız
3rd plural olmaları olmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular olmayımı olmalarımı
2nd singular olmayını olmalarını
3rd singular olmayını olmalarını
1st plural olmayımızı olmalarımızı
2nd plural olmayınızı olmalarınızı
3rd plural olmalarını olmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular olmayıma olmalarıma
2nd singular olmayına olmalarına
3rd singular olmayına olmalarına
1st plural olmayımıza olmalarımıza
2nd plural olmayınıza olmalarınıza
3rd plural olmalarına olmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular olmayımda olmalarımda
2nd singular olmayında olmalarında
3rd singular olmayında olmalarında
1st plural olmayımızda olmalarımızda
2nd plural olmayınızda olmalarınızda
3rd plural olmalarında olmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular olmayımdan olmalarımdan
2nd singular olmayından olmalarından
3rd singular olmayından olmalarından
1st plural olmayımızdan olmalarımızdan
2nd plural olmayınızdan olmalarınızdan
3rd plural olmalarından olmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular olmayımın olmalarımın
2nd singular olmayının olmalarının
3rd singular olmayının olmalarının
1st plural olmayımızın olmalarımızın
2nd plural olmayınızın olmalarınızın
3rd plural olmalarının olmalarının

Verb

olma

  1. second-person singular negative imperative of olmak

Uzbek

Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic олма
Latin olma
Perso-Arabic
(Afghanistan)

Etymology 1

From Common Turkic *alma.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɒl.ma/,
  • Hyphenation: ol‧ma

Noun

olma (plural olmalar)

  1. apple
Declension

Etymology 2

Verb

olma

  1. second-person singular negative imperative of olmoq