omawiać

From o- +‎ mawiać. First attested in 1425.^[1]

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔma(ː)vjat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔmavjat͡ɕ/, /ɔmɒvjat͡ɕ/

omawiać impf (perfective omówić)

1. (attested in Greater Poland) to inform, to let know

   Synonym: obmawiać

   • 1959 [1435], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1452, Poznań:

     Jszem byl praua nyemocza nyemoczen... tedy, kedym myal rok s panem Mycolayem na poroczkach, yaco kxangy omawyaya

     [Iżem był prawą niemocą niemocen... tedy, kiedym miał rok s panem Mikołajem na poroczkach, jako księgi omawiają]

2. (attested in Sieradz-Łęczyca) to speak one's mind, to opine, to state one's opinion
   • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume XXII, Łęczyca, page 11:

     Mentem tuam interroga, quid de tuis actibus eloquatur omavalby. Que, gl. sc. mens, si te bone conuersacionis esse denunciat, emulatoris obloquia non formides

     [Mentem tuam interroga, quid de tuis actibus eloquatur omawiałby. Que, gl. sc. mens, si te bone conuersacionis esse denunciat, emulatoris obloquia non formides]

3. to slander (to speak unkindly about someone)

   Synonym: obmawiać

   • 1915 [Fifteenth century], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543‎, page 513:

     Discreta nykogo nye mawyacz

     [Discreta nikogo nie omawiać]

4. (reflexive with się) to explain, to justify
   • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{, ,} , volume I, page XLVII:

     Wydzyalem szalonee, opussczagyącz przygodne rzeczy, omawyayącz syą scząsczym (se excusantes sub fortuna)

     [Widziałem szalone, opuszczając przygodne rzeczy, omawiając się szczęścim (se excusantes sub fortuna)]

5. (reflexive with się) to be discussed; to be determined, to be established
   • 1868 [1483], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎, volume XVII, page 205:

     Ecce liber obloquitur vadium ducentarum marcarum, quod vadium subseruit al. omawya sze sub penis

     [Ecce liber obloquitur vadium ducentarum marcarum, quod vadium subseruit al. omawia sie sub penis]

• Polish: omawiać

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “omawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish omówić. By surface analysis, o- +‎ mawiać.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avjat͡ɕ
• Syllabification: o‧ma‧wiać

omawiać impf (perfective omówić)

1. (transitive) to discuss, to talk through

   Synonym: dyskutować

2. (transitive) to describe, to talk through
3. (transitive, obsolete) to badmouth; to missay, to slag off, to slander, to vilify

   Synonyms: obmawiać; see also Thesaurus:obrażać

4. (transitive, Middle Polish) to evince (to be evidence of)
5. (transitive, Middle Polish) to argue, to justify (to present one's view)
6. (reflexive with się, Middle Polish) to justify oneself

• omawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• omawiać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omawiać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “OMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 01.10.2008
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “omawiać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “omawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “omawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 771
• omawiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego