omgeven
Conjugation of omgeven (strong class 5, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | omgeven | |||
past singular | omgaf | |||
past participle | omgeven | |||
infinitive | omgeven | |||
gerund | omgeven n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | omgeef | omgaf | ||
2nd person sing. (jij) | omgeeft, omgeef2 | omgaf | ||
2nd person sing. (u) | omgeeft | omgaf | ||
2nd person sing. (gij) | omgeeft | omgaaft | ||
3rd person singular | omgeeft | omgaf | ||
plural | omgeven | omgaven | ||
subjunctive sing.1 | omgeve | omgave | ||
subjunctive plur.1 | omgeven | omgaven | ||
imperative sing. | omgeef | |||
imperative plur.1 | omgeeft | |||
participles | omgevend | omgeven | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
omgeven
Declension of omgeven | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | omgeven | |||
inflected | omgeven | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | omgeven | |||
indefinite | m./f. sing. | omgeven | ||
n. sing. | omgeven | |||
plural | omgeven | |||
definite | omgeven | |||
partitive | omgevens |