From on- + aanvaardbaar.
onaanvaardbaar (comparative onaanvaardbaarder, superlative onaanvaardbaarst)
Declension of onaanvaardbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onaanvaardbaar | |||
inflected | onaanvaardbare | |||
comparative | onaanvaardbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onaanvaardbaar | onaanvaardbaarder | het onaanvaardbaarst het onaanvaardbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | onaanvaardbare | onaanvaardbaardere | onaanvaardbaarste |
n. sing. | onaanvaardbaar | onaanvaardbaarder | onaanvaardbaarste | |
plural | onaanvaardbare | onaanvaardbaardere | onaanvaardbaarste | |
definite | onaanvaardbare | onaanvaardbaardere | onaanvaardbaarste | |
partitive | onaanvaardbaars | onaanvaardbaarders | — |