From German Onanie (“masturbation”), from the biblical figure Onan.
onani c (singular definite onanien, not used in plural form)
Onano + -i. Compare Polish onanizować, Russian онани́ровать (onanírovatʹ).
onani (present onanas, past onanis, future onanos, conditional onanus, volitive onanu)
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | singular | plural | ||
tense | onanas | onanis | onanos | ||||
active participle | onananta | onanantaj | onaninta | onanintaj | onanonta | onanontaj | |
acc. | onanantan | onanantajn | onanintan | onanintajn | onanontan | onanontajn | |
nominal active participle | onananto | onanantoj | onaninto | onanintoj | onanonto | onanontoj | |
acc. | onananton | onanantojn | onaninton | onanintojn | onanonton | onanontojn | |
adverbial active participle | onanante | onaninte | onanonte |
infinitive | onani | imperative | onanu | conditional | onanus |
---|
From Dutch onanie, from Latin onania.
onani
onani
From the biblical character Onan. For more, see at English onanism.
onani m (definite singular onanien, indefinite plural onaniar, definite plural onaniane)
onani c
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | onani | onanis |
definite | onanin | onanins | |
plural | indefinite | — | — |
definite | — | — |