From on- + bewoonbaar.
onbewoonbaar (comparative onbewoonbaarder, superlative onbewoonbaarst)
Declension of onbewoonbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onbewoonbaar | |||
inflected | onbewoonbare | |||
comparative | onbewoonbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onbewoonbaar | onbewoonbaarder | het onbewoonbaarst het onbewoonbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | onbewoonbare | onbewoonbaardere | onbewoonbaarste |
n. sing. | onbewoonbaar | onbewoonbaarder | onbewoonbaarste | |
plural | onbewoonbare | onbewoonbaardere | onbewoonbaarste | |
definite | onbewoonbare | onbewoonbaardere | onbewoonbaarste | |
partitive | onbewoonbaars | onbewoonbaarders | — |