From on- + bezonnen (past participle of bezinnen).
Audio: | (file) |
onbezonnen (comparative onbezonnener, superlative onbezonnenst)
Declension of onbezonnen | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onbezonnen | |||
inflected | onbezonnen | |||
comparative | onbezonnener | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onbezonnen | onbezonnener | het onbezonnenst het onbezonnenste | |
indefinite | m./f. sing. | onbezonnen | onbezonnener | onbezonnenste |
n. sing. | onbezonnen | onbezonnener | onbezonnenste | |
plural | onbezonnen | onbezonnener | onbezonnenste | |
definite | onbezonnen | onbezonnener | onbezonnenste | |
partitive | onbezonnens | onbezonneners | — |