From Middle Dutch onderwisen. Equivalent to onder- + wijzen.
onderwijzen
Conjugation of onderwijzen (strong class 1, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | onderwijzen | |||
past singular | onderwees | |||
past participle | onderwezen | |||
infinitive | onderwijzen | |||
gerund | onderwijzen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | onderwijs | onderwees | ||
2nd person sing. (jij) | onderwijst, onderwijs2 | onderwees | ||
2nd person sing. (u) | onderwijst | onderwees | ||
2nd person sing. (gij) | onderwijst | onderweest | ||
3rd person singular | onderwijst | onderwees | ||
plural | onderwijzen | onderwezen | ||
subjunctive sing.1 | onderwijze | onderweze | ||
subjunctive plur.1 | onderwijzen | onderwezen | ||
imperative sing. | onderwijs | |||
imperative plur.1 | onderwijst | |||
participles | onderwijzend | onderwezen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |