From Middle Dutch ondogedelijc. Equivalent to on- + deugdelijk.
ondeugdelijk (comparative ondeugdelijker, superlative ondeugdelijkst)
Declension of ondeugdelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ondeugdelijk | |||
inflected | ondeugdelijke | |||
comparative | ondeugdelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ondeugdelijk | ondeugdelijker | het ondeugdelijkst het ondeugdelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | ondeugdelijke | ondeugdelijkere | ondeugdelijkste |
n. sing. | ondeugdelijk | ondeugdelijker | ondeugdelijkste | |
plural | ondeugdelijke | ondeugdelijkere | ondeugdelijkste | |
definite | ondeugdelijke | ondeugdelijkere | ondeugdelijkste | |
partitive | ondeugdelijks | ondeugdelijkers | — |