From on- + miskennen + -baar.
onmiskenbaar (comparative onmiskenbaarder, superlative onmiskenbaarst)
Declension of onmiskenbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onmiskenbaar | |||
inflected | onmiskenbare | |||
comparative | onmiskenbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onmiskenbaar | onmiskenbaarder | het onmiskenbaarst het onmiskenbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | onmiskenbare | onmiskenbaardere | onmiskenbaarste |
n. sing. | onmiskenbaar | onmiskenbaarder | onmiskenbaarste | |
plural | onmiskenbare | onmiskenbaardere | onmiskenbaarste | |
definite | onmiskenbare | onmiskenbaardere | onmiskenbaarste | |
partitive | onmiskenbaars | onmiskenbaarders | — |