ontaarden
Conjugation of ontaarden (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ontaarden | |||
past singular | ontaardde | |||
past participle | ontaard | |||
infinitive | ontaarden | |||
gerund | ontaarden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | ontaard | ontaardde | ||
2nd person sing. (jij) | ontaardt, ontaard2 | ontaardde | ||
2nd person sing. (u) | ontaardt | ontaardde | ||
2nd person sing. (gij) | ontaardt | ontaardde | ||
3rd person singular | ontaardt | ontaardde | ||
plural | ontaarden | ontaardden | ||
subjunctive sing.1 | ontaarde | ontaardde | ||
subjunctive plur.1 | ontaarden | ontaardden | ||
imperative sing. | ontaard | |||
imperative plur.1 | ontaardt | |||
participles | ontaardend | ontaard | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |