From:
ontkronen
Conjugation of ontkronen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ontkronen | |||
past singular | ontkroonde | |||
past participle | ontkroond | |||
infinitive | ontkronen | |||
gerund | ontkronen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | ontkroon | ontkroonde | ||
2nd person sing. (jij) | ontkroont, ontkroon2 | ontkroonde | ||
2nd person sing. (u) | ontkroont | ontkroonde | ||
2nd person sing. (gij) | ontkroont | ontkroonde | ||
3rd person singular | ontkroont | ontkroonde | ||
plural | ontkronen | ontkroonden | ||
subjunctive sing.1 | ontkrone | ontkroonde | ||
subjunctive plur.1 | ontkronen | ontkroonden | ||
imperative sing. | ontkroon | |||
imperative plur.1 | ontkroont | |||
participles | ontkronend | ontkroond | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |