ontraadselen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ontraadselen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ontraadselen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ontraadselen in singular and plural. Everything you need to know about the word ontraadselen you have here. The definition of the word ontraadselen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofontraadselen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From raadsel (“riddle”) +‎ ont- -en (privative verb-forming circumfix).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔntˈraːt.sə.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ont‧raad‧se‧len

Verb

ontraadselen

  1. (transitive) to solve, unriddle

Conjugation

Conjugation of ontraadselen (weak, prefixed)
infinitive ontraadselen
past singular ontraadselde
past participle ontraadseld
infinitive ontraadselen
gerund ontraadselen n
present tense past tense
1st person singular ontraadsel ontraadselde
2nd person sing. (jij) ontraadselt, ontraadsel2 ontraadselde
2nd person sing. (u) ontraadselt ontraadselde
2nd person sing. (gij) ontraadselt ontraadselde
3rd person singular ontraadselt ontraadselde
plural ontraadselen ontraadselden
subjunctive sing.1 ontraadsele ontraadselde
subjunctive plur.1 ontraadselen ontraadselden
imperative sing. ontraadsel
imperative plur.1 ontraadselt
participles ontraadselend ontraadseld
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Wikious
Boobota
Sagapedia