From ont- (“un-”) + vlekken (“to stain”), or from vlek (“stain”) + ont- -en (privative verb-forming circumfix).
ontvlekken
Conjugation of ontvlekken (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ontvlekken | |||
past singular | ontvlekte | |||
past participle | ontvlekt | |||
infinitive | ontvlekken | |||
gerund | ontvlekken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | ontvlek | ontvlekte | ||
2nd person sing. (jij) | ontvlekt, ontvlek2 | ontvlekte | ||
2nd person sing. (u) | ontvlekt | ontvlekte | ||
2nd person sing. (gij) | ontvlekt | ontvlekte | ||
3rd person singular | ontvlekt | ontvlekte | ||
plural | ontvlekken | ontvlekten | ||
subjunctive sing.1 | ontvlekke | ontvlekte | ||
subjunctive plur.1 | ontvlekken | ontvlekten | ||
imperative sing. | ontvlek | |||
imperative plur.1 | ontvlekt | |||
participles | ontvlekkend | ontvlekt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |