From waarde (“worth, value”) + ont- -en (privative verb-forming circumfix).
ontwaarden
Conjugation of ontwaarden (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ontwaarden | |||
past singular | ontwaardde | |||
past participle | ontwaard | |||
infinitive | ontwaarden | |||
gerund | ontwaarden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | ontwaard | ontwaardde | ||
2nd person sing. (jij) | ontwaardt, ontwaard2 | ontwaardde | ||
2nd person sing. (u) | ontwaardt | ontwaardde | ||
2nd person sing. (gij) | ontwaardt | ontwaardde | ||
3rd person singular | ontwaardt | ontwaardde | ||
plural | ontwaarden | ontwaardden | ||
subjunctive sing.1 | ontwaarde | ontwaardde | ||
subjunctive plur.1 | ontwaarden | ontwaardden | ||
imperative sing. | ontwaard | |||
imperative plur.1 | ontwaardt | |||
participles | ontwaardend | ontwaard | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
See the etymology of the corresponding lemma form.
ontwaarden