ontwijzen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ontwijzen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ontwijzen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ontwijzen in singular and plural. Everything you need to know about the word ontwijzen you have here. The definition of the word ontwijzen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofontwijzen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ontwisen. Equivalent to ont- +‎ wijzen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔntˈʋɛi̯zə(n)/
  • Hyphenation: ont‧wij‧zen
  • Rhymes: -ɛi̯zən

Verb

ontwijzen

  1. (transitive, obsolete) to deprive by verdict

Conjugation

Conjugation of ontwijzen (strong class 1, prefixed)
infinitive ontwijzen
past singular ontwees
past participle ontwezen
infinitive ontwijzen
gerund ontwijzen n
present tense past tense
1st person singular ontwijs ontwees
2nd person sing. (jij) ontwijst, ontwijs2 ontwees
2nd person sing. (u) ontwijst ontwees
2nd person sing. (gij) ontwijst ontweest
3rd person singular ontwijst ontwees
plural ontwijzen ontwezen
subjunctive sing.1 ontwijze ontweze
subjunctive plur.1 ontwijzen ontwezen
imperative sing. ontwijs
imperative plur.1 ontwijst
participles ontwijzend ontwezen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Wikious
Boobota
Sagapedia