From on (“un-”) + verzetten (“to resist”) + -lijk.
onverzettelijk (comparative onverzettelijker, superlative onverzettelijkst)
Declension of onverzettelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onverzettelijk | |||
inflected | onverzettelijke | |||
comparative | onverzettelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onverzettelijk | onverzettelijker | het onverzettelijkst het onverzettelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | onverzettelijke | onverzettelijkere | onverzettelijkste |
n. sing. | onverzettelijk | onverzettelijker | onverzettelijkste | |
plural | onverzettelijke | onverzettelijkere | onverzettelijkste | |
definite | onverzettelijke | onverzettelijkere | onverzettelijkste | |
partitive | onverzettelijks | onverzettelijkers | — |