From oorlogszucht (“belligerence”) + -ig.
oorlogszuchtig (comparative oorlogszuchtiger, superlative oorlogszuchtigst)
Declension of oorlogszuchtig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | oorlogszuchtig | |||
inflected | oorlogszuchtige | |||
comparative | oorlogszuchtiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | oorlogszuchtig | oorlogszuchtiger | het oorlogszuchtigst het oorlogszuchtigste | |
indefinite | m./f. sing. | oorlogszuchtige | oorlogszuchtigere | oorlogszuchtigste |
n. sing. | oorlogszuchtig | oorlogszuchtiger | oorlogszuchtigste | |
plural | oorlogszuchtige | oorlogszuchtigere | oorlogszuchtigste | |
definite | oorlogszuchtige | oorlogszuchtigere | oorlogszuchtigste | |
partitive | oorlogszuchtigs | oorlogszuchtigers | — |