opbergen
Conjugation of opbergen (strong class 3b, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opbergen | |||
past singular | borg op | |||
past participle | opgeborgen | |||
infinitive | opbergen | |||
gerund | opbergen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | berg op | borg op | opberg | opborg |
2nd person sing. (jij) | bergt op, berg op2 | borg op | opbergt | opborg |
2nd person sing. (u) | bergt op | borg op | opbergt | opborg |
2nd person sing. (gij) | bergt op | borgt op | opbergt | opborgt |
3rd person singular | bergt op | borg op | opbergt | opborg |
plural | bergen op | borgen op | opbergen | opborgen |
subjunctive sing.1 | berge op | borge op | opberge | opborge |
subjunctive plur.1 | bergen op | borgen op | opbergen | opborgen |
imperative sing. | berg op | |||
imperative plur.1 | bergt op | |||
participles | opbergend | opgeborgen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |