From Dutch opgaan, from Middle Dutch opgaen, from Old Dutch upgān.
Audio: | (file) |
opgaan (present gaan op, present participle opgaande, past participle opgegaan)
From Middle Dutch opgaen, from Old Dutch upgān. Equivalent to op + gaan.
opgaan
Conjugation of opgaan (strong class 7, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opgaan | |||
past singular | ging op | |||
past participle | opgegaan | |||
infinitive | opgaan | |||
gerund | opgaan n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | ga op | ging op | opga | opging |
2nd person sing. (jij) | gaat op, ga op2 | ging op | opgaat | opging |
2nd person sing. (u) | gaat op | ging op | opgaat | opging |
2nd person sing. (gij) | gaat op | gingt op | opgaat | opgingt |
3rd person singular | gaat op | ging op | opgaat | opging |
plural | gaan op | gingen op | opgaan | opgingen |
subjunctive sing.1 | ga op | ginge op | opga | opginge |
subjunctive plur.1 | gaan op | gingen op | opgaan | opgingen |
imperative sing. | ga op | |||
imperative plur.1 | gaat op | |||
participles | opgaand | opgegaan | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |