From op (“up”) + houden (“hold”).
Audio: | (file) |
ophouden
Conjugation of ophouden (strong class 7, slightly irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | ophouden | |||
past singular | hield op | |||
past participle | opgehouden | |||
infinitive | ophouden | |||
gerund | ophouden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | hou op, houd op | hield op | ophou, ophoud | ophield |
2nd person sing. (jij) | houdt op, hou op2, houd op2 | hield op | ophoudt | ophield |
2nd person sing. (u) | houdt op | hield op | ophoudt | ophield |
2nd person sing. (gij) | houdt op | hieldt op | ophoudt | ophieldt |
3rd person singular | houdt op | hield op | ophoudt | ophield |
plural | houden op | hielden op | ophouden | ophielden |
subjunctive sing.1 | houde op | hielde op | ophoude | ophielde |
subjunctive plur.1 | houden op | hielden op | ophouden | ophielden |
imperative sing. | hou op, houd op | |||
imperative plur.1 | houdt op | |||
participles | ophoudend | opgehouden | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |