From oplossen (“to solve; to dissolve”) + -baar (“-able”).
oplosbaar (comparative oplosbaarder, superlative oplosbaarst)
Declension of oplosbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | oplosbaar | |||
inflected | oplosbare | |||
comparative | oplosbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | oplosbaar | oplosbaarder | het oplosbaarst het oplosbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | oplosbare | oplosbaardere | oplosbaarste |
n. sing. | oplosbaar | oplosbaarder | oplosbaarste | |
plural | oplosbare | oplosbaardere | oplosbaarste | |
definite | oplosbare | oplosbaardere | oplosbaarste | |
partitive | oplosbaars | oplosbaarders | — |