oppidānus (feminine oppidāna, neuter oppidānum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | oppidānus | oppidāna | oppidānum | oppidānī | oppidānae | oppidāna | |
genitive | oppidānī | oppidānae | oppidānī | oppidānōrum | oppidānārum | oppidānōrum | |
dative | oppidānō | oppidānae | oppidānō | oppidānīs | |||
accusative | oppidānum | oppidānam | oppidānum | oppidānōs | oppidānās | oppidāna | |
ablative | oppidānō | oppidānā | oppidānō | oppidānīs | |||
vocative | oppidāne | oppidāna | oppidānum | oppidānī | oppidānae | oppidāna |
oppidānus m (genitive oppidānī); second declension
Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | oppidānus | oppidānī |
genitive | oppidānī | oppidānōrum |
dative | oppidānō | oppidānīs |
accusative | oppidānum | oppidānōs |
ablative | oppidānō | oppidānīs |
vocative | oppidāne | oppidānī |