Borrowed from French opter, from Latin optāre.
opteren
Conjugation of opteren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opteren | |||
past singular | opteerde | |||
past participle | geopteerd | |||
infinitive | opteren | |||
gerund | opteren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | opteer | opteerde | ||
2nd person sing. (jij) | opteert, opteer2 | opteerde | ||
2nd person sing. (u) | opteert | opteerde | ||
2nd person sing. (gij) | opteert | opteerde | ||
3rd person singular | opteert | opteerde | ||
plural | opteren | opteerden | ||
subjunctive sing.1 | optere | opteerde | ||
subjunctive plur.1 | opteren | opteerden | ||
imperative sing. | opteer | |||
imperative plur.1 | opteert | |||
participles | opterend | geopteerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
opteren
Conjugation of opteren (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | opteren | |||
past singular | teerde op | |||
past participle | opgeteerd | |||
infinitive | opteren | |||
gerund | opteren n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | teer op | teerde op | opteer | opteerde |
2nd person sing. (jij) | teert op, teer op2 | teerde op | opteert | opteerde |
2nd person sing. (u) | teert op | teerde op | opteert | opteerde |
2nd person sing. (gij) | teert op | teerde op | opteert | opteerde |
3rd person singular | teert op | teerde op | opteert | opteerde |
plural | teren op | teerden op | opteren | opteerden |
subjunctive sing.1 | tere op | teerde op | optere | opteerde |
subjunctive plur.1 | teren op | teerden op | opteren | opteerden |
imperative sing. | teer op | |||
imperative plur.1 | teert op | |||
participles | opterend | opgeteerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |