From orri (“leaf”) + buru (“head”).
orburu inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | orburu | orburua | orburuak |
ergative | orburuk | orburuak | orburuek |
dative | orbururi | orburuari | orburuei |
genitive | orbururen | orburuaren | orburuen |
comitative | orbururekin | orburuarekin | orburuekin |
causative | orbururengatik | orburuarengatik | orburuengatik |
benefactive | orbururentzat | orburuarentzat | orburuentzat |
instrumental | orburuz | orburuaz | orburuez |
inessive | orburutan | orburuan | orburuetan |
locative | orburutako | orburuko | orburuetako |
allative | orburutara | orburura | orburuetara |
terminative | orburutaraino | orbururaino | orburuetaraino |
directive | orburutarantz | orbururantz | orburuetarantz |
destinative | orburutarako | orbururako | orburuetarako |
ablative | orburutatik | orburutik | orburuetatik |
partitive | orbururik | — | — |
prolative | orburutzat | — | — |