From ōrdō, ōrdinis (“order, arrangement”) + -ārius.
ōrdinārius (feminine ōrdināria, neuter ōrdinārium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ōrdinārius | ōrdināria | ōrdinārium | ōrdināriī | ōrdināriae | ōrdināria | |
Genitive | ōrdināriī | ōrdināriae | ōrdināriī | ōrdināriōrum | ōrdināriārum | ōrdināriōrum | |
Dative | ōrdināriō | ōrdināriō | ōrdināriīs | ||||
Accusative | ōrdinārium | ōrdināriam | ōrdinārium | ōrdināriōs | ōrdināriās | ōrdināria | |
Ablative | ōrdināriō | ōrdināriā | ōrdināriō | ōrdināriīs | |||
Vocative | ōrdinārie | ōrdināria | ōrdinārium | ōrdināriī | ōrdināriae | ōrdināria |
ōrdinārius m (genitive ōrdināriī or ōrdinārī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ōrdinārius | ōrdināriī |
Genitive | ōrdināriī ōrdinārī1 |
ōrdināriōrum |
Dative | ōrdināriō | ōrdināriīs |
Accusative | ōrdinārium | ōrdināriōs |
Ablative | ōrdināriō | ōrdināriīs |
Vocative | ōrdinārie | ōrdināriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).