Adapted borrowing of German ordinär + -ny, from French ordinaire, from Old French ordinaire, from Latin ōrdinārius, from ōrdō + -ārius.
ordynarny (comparative ordynarniejszy, superlative najordynarniejszy, derived adverb ordynarnie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | ordynarny | ordynarna | ordynarne | ordynarni | ordynarne | |
genitive | ordynarnego | ordynarnej | ordynarnego | ordynarnych | ||
dative | ordynarnemu | ordynarnej | ordynarnemu | ordynarnym | ||
accusative | ordynarnego | ordynarny | ordynarną | ordynarne | ordynarnych | ordynarne |
instrumental | ordynarnym | ordynarną | ordynarnym | ordynarnymi | ||
locative | ordynarnym | ordynarnej | ordynarnym | ordynarnych |