From Ancient Greek .
oreophilus (feminine oreophila, neuter oreophilum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | oreophilus | oreophila | oreophilum | oreophilī | oreophilae | oreophila | |
genitive | oreophilī | oreophilae | oreophilī | oreophilōrum | oreophilārum | oreophilōrum | |
dative | oreophilō | oreophilae | oreophilō | oreophilīs | |||
accusative | oreophilum | oreophilam | oreophilum | oreophilōs | oreophilās | oreophila | |
ablative | oreophilō | oreophilā | oreophilō | oreophilīs | |||
vocative | oreophile | oreophila | oreophilum | oreophilī | oreophilae | oreophila |