oturak

Hello, you have come here looking for the meaning of the word oturak. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word oturak, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say oturak in singular and plural. Everything you need to know about the word oturak you have here. The definition of the word oturak will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofoturak, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اوتوراق (oturaḳ, taking a rest, the place of a halt, a permanent residence, any seat, the part on which a person or item sits, bottom),[1] from Ottoman Turkish اوتورمق (oturmaḳ, to sit, to incubate, to live, to remain in a place, to ascend the throne, to go ashore), from Old Turkic 𐰆𐰞𐰺 (ul¹r¹), from Proto-Turkic *oltur- or Proto-Turkic *olur- (to sit),[2][3] morphologically otur- +‎ -ak. Cognates with Albanian oturak, Azerbaijani oturaq, Kyrgyz отургуч (oturguc), Turkmen oturgyç.

Pronunciation

  • IPA(key): /o.tuˈɾak/
  • Hyphenation: o‧tu‧rak

Noun

oturak (definite accusative oturağı, plural oturaklar)

  1. A place or thing meant for sitting.
  2. A low stool, often without a back or armrest.
    Synonyms: iskemle, tabure
  3. The base of a thing; bottom, foot.
    Synonyms: taban, (regional) oturgaç

Declension

Inflection
Nominative oturak
Definite accusative oturağı
Singular Plural
Nominative oturak oturaklar
Definite accusative oturağı oturakları
Dative oturağa oturaklara
Locative oturakta oturaklarda
Ablative oturaktan oturaklardan
Genitive oturağın oturakların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular oturağım oturaklarım
2nd singular oturağın oturakların
3rd singular oturağı oturakları
1st plural oturağımız oturaklarımız
2nd plural oturağınız oturaklarınız
3rd plural oturakları oturakları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular oturağımı oturaklarımı
2nd singular oturağını oturaklarını
3rd singular oturağını oturaklarını
1st plural oturağımızı oturaklarımızı
2nd plural oturağınızı oturaklarınızı
3rd plural oturaklarını oturaklarını
Dative
Singular Plural
1st singular oturağıma oturaklarıma
2nd singular oturağına oturaklarına
3rd singular oturağına oturaklarına
1st plural oturağımıza oturaklarımıza
2nd plural oturağınıza oturaklarınıza
3rd plural oturaklarına oturaklarına
Locative
Singular Plural
1st singular oturağımda oturaklarımda
2nd singular oturağında oturaklarında
3rd singular oturağında oturaklarında
1st plural oturağımızda oturaklarımızda
2nd plural oturağınızda oturaklarınızda
3rd plural oturaklarında oturaklarında
Ablative
Singular Plural
1st singular oturağımdan oturaklarımdan
2nd singular oturağından oturaklarından
3rd singular oturağından oturaklarından
1st plural oturağımızdan oturaklarımızdan
2nd plural oturağınızdan oturaklarınızdan
3rd plural oturaklarından oturaklarından
Genitive
Singular Plural
1st singular oturağımın oturaklarımın
2nd singular oturağının oturaklarının
3rd singular oturağının oturaklarının
1st plural oturağımızın oturaklarımızın
2nd plural oturağınızın oturaklarınızın
3rd plural oturaklarının oturaklarının

Derived terms

References

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “اوتوراق”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 237
  2. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ol-ur-, *ol(u)-tur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “oturak”, in Nişanyan Sözlük

Further reading