póni (plural pónik)
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | póni | pónik |
accusative | pónit | pónikat |
dative | póninak | póniknak |
instrumental | pónival | pónikkal |
causal-final | póniért | pónikért |
translative | pónivá | pónikká |
terminative | póniig | pónikig |
essive-formal | póniként | pónikként |
essive-modal | — | — |
inessive | póniban | pónikban |
superessive | pónin | pónikon |
adessive | póninál | póniknál |
illative | póniba | pónikba |
sublative | pónira | pónikra |
allative | pónihoz | pónikhoz |
elative | póniból | pónikból |
delative | póniról | pónikról |
ablative | pónitól | póniktól |
non-attributive possessive - singular |
pónié | póniké |
non-attributive possessive - plural |
póniéi | pónikéi |
Possessive forms of póni | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | pónim | pónijaim (or póniim) |
2nd person sing. | pónid | pónijaid (or póniid) |
3rd person sing. | pónija | pónijai (or pónii) |
1st person plural | pónink | pónijaink (or póniink) |
2nd person plural | pónitok | pónijaitok (or póniitok) |
3rd person plural | pónijuk | pónijaik (or póniik) |