From pöf (“poverty”) + -ik (“adjective morpheme”).
pöfik
positive | comparative | superlative | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
preceding noun | pöfik | pöfikum | pöfikün | |||
separated | singular | plural | singular | plural | singular | plural |
nominative | pöfik | pöfiks | pöfikum | pöfikums | pöfikün | pöfiküns |
genitive | pöfika | pöfikas | pöfikuma | pöfikumas | pöfiküna | pöfikünas |
dative | pöfike | pöfikes | pöfikume | pöfikumes | pöfiküne | pöfikünes |
accusative | pöfiki | pöfikis | pöfikumi | pöfikumis | pöfiküni | pöfikünis |
predicative | pöfiku | pöfikus | pöfikumu | pöfikumus | pöfikünu | pöfikünus |
vocative | o pöfik! | o pöfiks! | o pöfikum! | o pöfikums! | o pöfikün! | o pöfiküns! |