From pöf (“poverty”) + -ik (“adjective morpheme”).
pöfik
preceding noun | positive | comparative | superlative | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
pöfik | pöfikum | pöfikün | |||||||||||
separated | singular | plural | singular | plural | singular | plural | |||||||
nominative | pöfik | pöfiks | pöfikum | pöfikums | pöfikün | pöfiküns | |||||||
genitive | pöfika | pöfikas | pöfikuma | pöfikumas | pöfiküna | pöfikünas | |||||||
dative | pöfike | pöfikes | pöfikume | pöfikumes | pöfiküne | pöfikünes | |||||||
accusative | pöfiki | pöfikis | pöfikumi | pöfikumis | pöfiküni | pöfikünis | |||||||
predicative | pöfiku | pöfikus | pöfikumu | pöfikumus | pöfikünu | pöfikünus | |||||||
vocative | o pöfik! | o pöfiks! | o pöfikum! | o pöfikums! | o pöfikün! | o pöfiküns! |