From papieżnik + -y. First attested in 1845.[1]
papieżniczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | papieżniczy | papieżnicza | papieżnicze | papieżniczy | papieżnicze | |
genitive | papieżniczego | papieżniczej | papieżniczego | papieżniczych | ||
dative | papieżniczemu | papieżniczej | papieżniczemu | papieżniczym | ||
accusative | papieżniczego | papieżniczy | papieżniczą | papieżnicze | papieżniczych | papieżnicze |
instrumental | papieżniczym | papieżniczą | papieżniczym | papieżniczymi | ||
locative | papieżniczym | papieżniczej | papieżniczym | papieżniczych |