paprać

• pyprać (Central Greater Poland)

Inherited from Old Polish paprać, from a phonetic variant of Proto-Slavic *babrati.

• Rhymes: -aprat͡ɕ
• Syllabification: pa‧prać

paprać impf (perfective upaprać)

1. (transitive, colloquial) to daub, to smudge, to splodge, to splotch

   Synonyms: babrać, paćkać, tytłać

2. (reflexive with się, colloquial) to daub oneself, to smudge oneself, to splodge oneself, to splotch oneself

   Synonyms: babrać się, paćkać się, tytłać się

3. (reflexive with się, colloquial) to daub each other, to smudge each other, to splodge oneself, to splotch oneself

   Synonyms: babrać się, paćkać się, tytłać się

4. (reflexive with się, colloquial) to fester, to rankle

   Synonyms: jątrzyć się, ropieć

5. (reflexive with się, colloquial) to bumble, to bungle

   Synonyms: babrać się, partaczyć

6. (transitive, Chełmno-Dobrzyń) to bungle (to do improperly)
7. (reflexive with się, Chełmno-Dobrzyń) to drag one's feet (to move slowly)

• paprać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• paprać in Polish dictionaries at PWN
• Gustaw Pobłocki (1887) “paprać”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 137