From Proto-Finnic *penikka (compare Ingrian penikka, Karelian penikkä, Votic penikkõ), equivalent to peni (“dog”) + -kka.
penikka
Inflection of penikka (Kotus type 14*A/solakka, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | penikka | penikat | ||
genitive | penikan | penikoiden penikoitten penikkojen | ||
partitive | penikkaa | penikoita penikkoja | ||
illative | penikkaan | penikoihin penikkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | penikka | penikat | ||
accusative | nom. | penikka | penikat | |
gen. | penikan | |||
genitive | penikan | penikoiden penikoitten penikkojen penikkainrare | ||
partitive | penikkaa | penikoita penikkoja | ||
inessive | penikassa | penikoissa | ||
elative | penikasta | penikoista | ||
illative | penikkaan | penikoihin penikkoihin | ||
adessive | penikalla | penikoilla | ||
ablative | penikalta | penikoilta | ||
allative | penikalle | penikoille | ||
essive | penikkana | penikkoina | ||
translative | penikaksi | penikoiksi | ||
abessive | penikatta | penikoitta | ||
instructive | — | penikoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
From Proto-Finnic *penikka. Cognates include Finnish penikka.
penikka
Declension of penikka (type 3/kana, kk-k gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | penikka | penikat |
genitive | penikan | penikkoin |
partitive | penikkaa | penikkoja |
illative | penikkaa | penikkoihe |
inessive | penikaas | penikois |
elative | penikast | penikoist |
allative | penikalle | penikoille |
adessive | penikaal | penikoil |
ablative | penikalt | penikoilt |
translative | penikaks | penikoiks |
essive | penikkanna, penikkaan | penikkoinna, penikkoin |
exessive1) | penikkant | penikkoint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |