From the same Germanic origin as penger and penkki, although the exact etymon is unclear.
penkka
Inflection of penkka (Kotus type 9*A/kala, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | penkka | penkat | ||
genitive | penkan | penkkojen | ||
partitive | penkkaa | penkkoja | ||
illative | penkkaan | penkkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | penkka | penkat | ||
accusative | nom. | penkka | penkat | |
gen. | penkan | |||
genitive | penkan | penkkojen penkkainrare | ||
partitive | penkkaa | penkkoja | ||
inessive | penkassa | penkoissa | ||
elative | penkasta | penkoista | ||
illative | penkkaan | penkkoihin | ||
adessive | penkalla | penkoilla | ||
ablative | penkalta | penkoilta | ||
allative | penkalle | penkoille | ||
essive | penkkana | penkkoina | ||
translative | penkaksi | penkoiksi | ||
abessive | penkatta | penkoitta | ||
instructive | — | penkoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |