Finnish penni. Doublet of penny.
penni (plural pennis or pennia)
penni
Coined by Finnish physician and philologist Elias Lönnrot in 1860 as a shortened form of penninki. Possibly inspired by English penny.
penni
In Finnish the noun is in partitive singular after a cardinal number.
Inflection of penni (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | penni | pennit | ||
genitive | pennin | pennien | ||
partitive | penniä | pennejä | ||
illative | penniin | penneihin | ||
singular | plural | |||
nominative | penni | pennit | ||
accusative | nom. | penni | pennit | |
gen. | pennin | |||
genitive | pennin | pennien | ||
partitive | penniä | pennejä | ||
inessive | pennissä | penneissä | ||
elative | pennistä | penneistä | ||
illative | penniin | penneihin | ||
adessive | pennillä | penneillä | ||
ablative | penniltä | penneiltä | ||
allative | pennille | penneille | ||
essive | penninä | penneinä | ||
translative | penniksi | penneiksi | ||
abessive | pennittä | penneittä | ||
instructive | — | pennein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
penni m (genitive singular penna, nominative plural pennar)
penni m (plural pennis)