Alteration of phrenīticus, from Ancient Greek φρενῑτικός (phrenītikós, “delirious”), from φρενῖτις (phrenîtis, “delirium”), from φρήν (phrḗn, “mind”).
phrenēticus (feminine phrenētica, neuter phrenēticum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | phrenēticus | phrenētica | phrenēticum | phrenēticī | phrenēticae | phrenētica | |
Genitive | phrenēticī | phrenēticae | phrenēticī | phrenēticōrum | phrenēticārum | phrenēticōrum | |
Dative | phrenēticō | phrenēticō | phrenēticīs | ||||
Accusative | phrenēticum | phrenēticam | phrenēticum | phrenēticōs | phrenēticās | phrenētica | |
Ablative | phrenēticō | phrenēticā | phrenēticō | phrenēticīs | |||
Vocative | phrenētice | phrenētica | phrenēticum | phrenēticī | phrenēticae | phrenētica |