From the Ancient Greek φθισικός (phthisikós).
phthisicus (feminine phthisica, neuter phthisicum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | phthisicus | phthisica | phthisicum | phthisicī | phthisicae | phthisica | |
genitive | phthisicī | phthisicae | phthisicī | phthisicōrum | phthisicārum | phthisicōrum | |
dative | phthisicō | phthisicae | phthisicō | phthisicīs | |||
accusative | phthisicum | phthisicam | phthisicum | phthisicōs | phthisicās | phthisica | |
ablative | phthisicō | phthisicā | phthisicō | phthisicīs | |||
vocative | phthisice | phthisica | phthisicum | phthisicī | phthisicae | phthisica |
phthisicus m (genitive phthisicī); second declension
Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | phthisicus | phthisicī |
genitive | phthisicī | phthisicōrum |
dative | phthisicō | phthisicīs |
accusative | phthisicum | phthisicōs |
ablative | phthisicō | phthisicīs |
vocative | phthisice | phthisicī |