Borrowed from English pinch, from Latin *pīnciō, ultimately of Germanic origin. Compare French pincer, Italian pinzare.
pinĉi (present pinĉas, past pinĉis, future pinĉos, conditional pinĉus, volitive pinĉu)
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | singular | plural | ||
tense | pinĉas | pinĉis | pinĉos | ||||
active participle | pinĉanta | pinĉantaj | pinĉinta | pinĉintaj | pinĉonta | pinĉontaj | |
acc. | pinĉantan | pinĉantajn | pinĉintan | pinĉintajn | pinĉontan | pinĉontajn | |
passive participle | pinĉata | pinĉataj | pinĉita | pinĉitaj | pinĉota | pinĉotaj | |
acc. | pinĉatan | pinĉatajn | pinĉitan | pinĉitajn | pinĉotan | pinĉotajn | |
nominal active participle | pinĉanto | pinĉantoj | pinĉinto | pinĉintoj | pinĉonto | pinĉontoj | |
acc. | pinĉanton | pinĉantojn | pinĉinton | pinĉintojn | pinĉonton | pinĉontojn | |
nominal passive participle | pinĉato | pinĉatoj | pinĉito | pinĉitoj | pinĉoto | pinĉotoj | |
acc. | pinĉaton | pinĉatojn | pinĉiton | pinĉitojn | pinĉoton | pinĉotojn | |
adverbial active participle | pinĉante | pinĉinte | pinĉonte | ||||
adverbial passive participle | pinĉate | pinĉite | pinĉote |
infinitive | pinĉi | imperative | pinĉu | conditional | pinĉus |
---|