Inherited from Old Czech plamen, from Proto-Slavic *polmy.
plamen m inan
Inherited from Proto-Slavic *polmy.
plȁmēn m (Cyrillic spelling пла̏ме̄н)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | plamen | plamenovi |
genitive | plamena | plamenova |
dative | plamenu | plamenovima |
accusative | plamen | plamenove |
vocative | plamene | plamenovi |
locative | plamenu | plamenovima |
instrumental | plamenom | plamenovima |
plàmen (Cyrillic spelling пла̀мен, definite plàmenī)
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | plamen | plamena | plameno | |
genitive | plamena | plamene | plamena | |
dative | plamenu | plamenoj | plamenu | |
accusative | inanimate animate |
plamen plamena |
plamenu | plameno |
vocative | plamen | plamena | plameno | |
locative | plamenu | plamenoj | plamenu | |
instrumental | plamenim | plamenom | plamenim | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | plameni | plamene | plamena | |
genitive | plamenih | plamenih | plamenih | |
dative | plamenim(a) | plamenim(a) | plamenim(a) | |
accusative | plamene | plamene | plamena | |
vocative | plameni | plamene | plamena | |
locative | plamenim(a) | plamenim(a) | plamenim(a) | |
instrumental | plamenim(a) | plamenim(a) | plamenim(a) |
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | plameni | plamena | plameno | |
genitive | plamenog(a) | plamene | plamenog(a) | |
dative | plamenom(u/e) | plamenoj | plamenom(u/e) | |
accusative | inanimate animate |
plameni plamenog(a) |
plamenu | plameno |
vocative | plameni | plamena | plameno | |
locative | plamenom(e/u) | plamenoj | plamenom(e/u) | |
instrumental | plamenim | plamenom | plamenim | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | plameni | plamene | plamena | |
genitive | plamenih | plamenih | plamenih | |
dative | plamenim(a) | plamenim(a) | plamenim(a) | |
accusative | plamene | plamene | plamena | |
vocative | plameni | plamene | plamena | |
locative | plamenim(a) | plamenim(a) | plamenim(a) | |
instrumental | plamenim(a) | plamenim(a) | plamenim(a) |
From Proto-Slavic *polmy.
plámen m inan
Masculine inan., hard o-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | plámen | ||
gen. sing. | plaména | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) |
plámen | plaména | plaméni |
genitive (rodȋlnik) |
plaména | plaménov | plaménov |
dative (dajȃlnik) |
plaménu | plaménoma | plaménom |
accusative (tožȋlnik) |
plámen | plaména | plaméne |
locative (mẹ̑stnik) |
plaménu | plaménih | plaménih |
instrumental (orọ̑dnik) |
plaménom | plaménoma | plaméni |