Borrowed from Latin planta (“sole of the foot”). Doublet of clan and plant.
planta (plural plantae)
planta f (plural plantes)
planta inan
This entry needs an inflection-table template.
Inherited from Old Catalan planta, from Latin planta, from Proto-Italic *plāntā, from Proto-Indo-European *pléh₂-n̥t-eh₂, from *pleh₂- (“flat”).
planta f (plural plantes)
planta
planta (Badlit spelling ᜉ᜔ᜎᜈ᜔ᜆ)
planta f (genitive singular plantu, plural plantur)
f1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | planta | plantan | plantur | planturnar |
accusative | plantu | plantuna | plantur | planturnar |
dative | plantu | plantuni | plantum | plantunum |
genitive | plantu | plantunnar | planta | plantanna |
planta (third person singular past indicative plantaði, third person plural past indicative plantaðu, supine plantað)
Conjugation of planta (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | planta | |
supine | plantað | |
participle (a6)1 | plantandi | plantaður |
present | past | |
first singular | planti | plantaði |
second singular | plantar | plantaði |
third singular | plantar | plantaði |
plural | planta | plantaðu |
imperative | ||
singular | planta! | |
plural | plantið! | |
1Only the past participle being declined. |
planta
Learned borrowing from Latin planta.
planta f (plural plantas)
planta f (genitive singular plöntu, nominative plural plöntur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | planta | plantan | plöntur | plönturnar |
accusative | plöntu | plöntuna | plöntur | plönturnar |
dative | plöntu | plöntunni | plöntum | plöntunum |
genitive | plöntu | plöntunnar | plantna | plantnanna |
planta (weak verb, third-person singular past indicative plantaði, supine plantað)
infinitive (nafnháttur) |
að planta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
plantað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
plantandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég planta | við plöntum | present (nútíð) |
ég planti | við plöntum |
þú plantar | þið plantið | þú plantir | þið plantið | ||
hann, hún, það plantar | þeir, þær, þau planta | hann, hún, það planti | þeir, þær, þau planti | ||
past (þátíð) |
ég plantaði | við plöntuðum | past (þátíð) |
ég plantaði | við plöntuðum |
þú plantaðir | þið plöntuðuð | þú plantaðir | þið plöntuðuð | ||
hann, hún, það plantaði | þeir, þær, þau plöntuðu | hann, hún, það plantaði | þeir, þær, þau plöntuðu | ||
imperative (boðháttur) |
planta (þú) | plantið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
plantaðu | plantiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að plantast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
plantast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
plantandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég plantast | við plöntumst | present (nútíð) |
ég plantist | við plöntumst |
þú plantast | þið plantist | þú plantist | þið plantist | ||
hann, hún, það plantast | þeir, þær, þau plantast | hann, hún, það plantist | þeir, þær, þau plantist | ||
past (þátíð) |
ég plantaðist | við plöntuðumst | past (þátíð) |
ég plantaðist | við plöntuðumst |
þú plantaðist | þið plöntuðust | þú plantaðist | þið plöntuðust | ||
hann, hún, það plantaðist | þeir, þær, þau plöntuðust | hann, hún, það plantaðist | þeir, þær, þau plöntuðust | ||
imperative (boðháttur) |
plantast (þú) | plantist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
plantastu | plantisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
plantaður | plöntuð | plantað | plantaðir | plantaðar | plöntuð | |
accusative (þolfall) |
plantaðan | plantaða | plantað | plantaða | plantaðar | plöntuð | |
dative (þágufall) |
plöntuðum | plantaðri | plöntuðu | plöntuðum | plöntuðum | plöntuðum | |
genitive (eignarfall) |
plantaðs | plantaðrar | plantaðs | plantaðra | plantaðra | plantaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
plantaði | plantaða | plantaða | plöntuðu | plöntuðu | plöntuðu | |
accusative (þolfall) |
plantaða | plöntuðu | plantaða | plöntuðu | plöntuðu | plöntuðu | |
dative (þágufall) |
plantaða | plöntuðu | plantaða | plöntuðu | plöntuðu | plöntuðu | |
genitive (eignarfall) |
plantaða | plöntuðu | plantaða | plöntuðu | plöntuðu | plöntuðu |
Either:[1]
planta f (genitive plantae); first declension
First-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | planta | plantae |
genitive | plantae | plantārum |
dative | plantae | plantīs |
accusative | plantam | plantās |
ablative | plantā | plantīs |
vocative | planta | plantae |
planta m or f
planta
From Old Norse planta, from Middle Low German , from Latin plantare. Akin to English plant.
planta (present tense plantar, past tense planta, past participle planta, passive infinitive plantast, present participle plantande, imperative planta/plant)
planta m or f
From Old Occitan planta, from Latin planta.
Audio: | (file) |
planta f (plural plantas)
Learned borrowing from Latin planta. Doublet of clã.
planta f (plural plantas)
See the etymology of the corresponding lemma form.
planta
Borrowed from French planter, from Latin planto. See also împlânta.
a planta (third-person singular present plantează, past participle plantat) 1st conjugation
infinitive | a planta | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | plantând | ||||||
past participle | plantat | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | plantez | plantezi | plantează | plantăm | plantați | plantează | |
imperfect | plantam | plantai | planta | plantam | plantați | plantau | |
simple perfect | plantai | plantași | plantă | plantarăm | plantarăți | plantară | |
pluperfect | plantasem | plantaseși | plantase | plantaserăm | plantaserăți | plantaseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să plantez | să plantezi | să planteze | să plantăm | să plantați | să planteze | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | plantează | plantați | |||||
negative | nu planta | nu plantați |
planta f (plural plantas)
Borrowed from Latin planta, from Proto-Italic *plāntā, from Proto-Indo-European *pléh₂-n̥t-eh₂, from *pleh₂- (“flat”). Compare the now obsolete inherited form llanta.
planta f (plural plantas)
planta
planta c
planta (Baybayin spelling ᜉ᜔ᜎᜈ᜔ᜆ)