plunąć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word plunąć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word plunąć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say plunąć in singular and plural. Everything you need to know about the word plunąć you have here. The definition of the word plunąć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofplunąć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pľьnǫti.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /plʲunɑ̃t͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /plʲunɑ̃t͡ɕ/

Verb

plunąć pf (imperfective pluć)

  1. to spit (to evacuate saliva, sometimes as a sign of contempt)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 183:
      Kyedykolvyek ych dzyeszyącz pospolv szyedzyalo, ... v posrodek albo myedzy szyą any na pravą stroną plvnącz (spuere) nye smyely
      [Kiedykolwiek ich dziesięć pospołu siedziało, ... w pośrodek albo miedzy się ani na prawą stronę plunąć (spuere) nie śmieli]
    • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 25, 9:
      Zona... zvge boti z gego nog y plvnye w oblicze gego (spuetque in faciem illius)
      [Żona... zuje boty z jego nog i plunie w oblicze jego (spuetque in faciem illius)]
noun

Descendants

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “plunąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Polish plunąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈplu.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: plu‧nąć

Verb

plunąć pf (imperfective pluć)

  1. (intransitive) to spit (to evacuate saliva or another substance from the mouth, etc.)
    Synonym: splunąć
  2. (intransitive) to affront, to insult
    Synonyms: see Thesaurus:obrażać
  3. (intransitive) to shoot (to fire a hail of bullets)
    Synonym: strzelić

Conjugation

Conjugation of plunąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive plunąć
future tense 1st plunę pluniemy
2nd pluniesz pluniecie
3rd plunie pluną
impersonal plunie się
past tense 1st plunąłem,
-(e)m plunął 		plunęłam,
-(e)m plunęła 		plunęłom,
-(e)m plunęło 		plunęliśmy,
-(e)śmy plunęli 		plunęłyśmy,
-(e)śmy plunęły
2nd plunąłeś,
-(e)ś plunął 		plunęłaś,
-(e)ś plunęła 		plunęłoś,
-(e)ś plunęło 		plunęliście,
-(e)ście plunęli 		plunęłyście,
-(e)ście plunęły
3rd plunął plunęła plunęło plunęli plunęły
conditional 1st plunąłbym,
bym plunął 		plunęłabym,
bym plunęła 		plunęłobym,
bym plunęło 		plunęlibyśmy,
byśmy plunęli 		plunęłybyśmy,
byśmy plunęły
2nd plunąłbyś,
byś plunął 		plunęłabyś,
byś plunęła 		plunęłobyś,
byś plunęło 		plunęlibyście,
byście plunęli 		plunęłybyście,
byście plunęły
3rd plunąłby,
by plunął 		plunęłaby,
by plunęła 		plunęłoby,
by plunęło 		plunęliby,
by plunęli 		plunęłyby,
by plunęły
imperative 1st niech plunę pluńmy
2nd pluń pluńcie
3rd niech plunie niech pluną
anterior adverbial participle plunąwszy
verbal noun plunięcie
noun

Further reading

  • plunąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • plunąć in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia